Kategoria: Aktualności

Nasze dzieci dużo czasu spędzają w szkole. Obecność w niej osób konsekrowanych jest darem zarówno dla nich jak i dla rodziców, ale także dla nauczycieli i współpracowników. Rozmawiamy z Siostrą Małgorzatą Stefaniuk, która od 25 lat pracuje w różnych placówkach szkolnych nieustannie z tym samym zapałem i radością. Odkrywam coraz bardziej potrzebę towarzyszenia dzieciom i to nie tylko głoszenia katechezy, ale wspierania w życiu wiarą, która się w nich kształtuje – mówi s. Małgorzata. Dzieci potrzebują takiego towarzyszenia, kiedy mają problemy czy sytuacje konfliktowe w szkole. Łatwiej wychowywać dzieci budując z nimi relację na zaufaniu. Dziecko wymaga szacunku i troski, a okazując mu życzliwość i dając poczucie bezpieczeństwa zdobywamy jego zaufanie i budujemy swój autorytet – ono wierzy nam i ufa – dodaje katechetka. – Ja czuję się narzędziem w ręku Pana Boga, bo dzieci reagują na osobę w habicie z ufnością i też odczytuję w tym wiarę, że one w osobie duchownej widzą kogoś od Pana Boga, widzą osobę, przy której czują się bezpiecznie.

Zapraszamy do lektury najnowszego wydania gazetki parafialnej „Rodzina na Zaciszu”.

Kiedy zdecydował Ojciec, by ofiarować Panu Bogu swoje życie na wyłączność?

      W 2000 roku, kiedy miałem 26 lat, poważnie potraktowałem myśl, która się pojawiła na ten temat. Wcześniej były wprawdzie momenty, kiedy taka myśl bywała, ale ją odrzucałem. Studiowałem matematykę, potem informatykę. Kiedy wstępowałem do zakonu byłem w czasie studiów doktoranckich na informatyce na Uniwersytecie Warszawskim.  Wstępując do zakonu zostawiłem to zupełnie. Natomiast później przyszło takie rozeznanie, żeby może spróbować do tego powrócić i za zgodą przełożonych staram się obecnie kończyć studia doktoranckie.

Dzisiaj przypada Święto Ofiarowania Pańskiego, popularnie zwane Świętem Matki Boskiej Gromnicznej. Od wielu lat na mocy decyzji papieża Jana Pawła II dzień ten obchodzony jest również jako święto osób konsekrowanych, czyli poświęconych Bogu. Wszystkim osobom życia konsekrowanego, a szczególnie związanym z naszą parafią: siostrom zakonnym ze zgromadzeń czynnych i kontemplacyjnych, zakonnikom, osobom we wspólnotach i instytutach świeckich życia konsekrowanego, dziewicom i wdowom konsekrowanym, a także pustelnikom życzymy łaski trwania w powołaniu, które dla nas świeckich jest znakiem obecności Miłości Bożej pośród nas.

31 stycznia w naszym kościele pożegnaliśmy naszą parafiankę Agnieszkę Rosochacką, żonę, mamę dziewięciorga dzieci, która przeżywszy 47 lat, po ciężkiej chorobie, narodziła się dla Nieba 24 stycznia 2018 r. Polecamy Ją modlitwie. Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Jej świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen

http://www.parafiaswrodziny.pl/galeria/wydarzenia/rok-2018/poegnanie-agnieszki-rosochackiej-31-01-2018-r-/

* Jeśli życie zadaje Ci pytania, na które trudno znaleźć odpowiedź…
* Jeśli wydaje Ci się, że Twoja wiara słabnie…
* Jeśli znasz kogoś, kto jest zagubiony i traci nadzieję…

Ks. Proboszcz i katechiści wspólnoty neokatechumenalnej zapraszają na katechezy dla dorosłych i młodzieży od 29 stycznia w poniedziałki i czwartki o 19.30.

Święty Jan w Ewangelii mówi, że na początku było Słowo. Księga Rodzaju opisuje, jak Bóg, stwarza swoim słowem cały świat. Czy w XXI wieku tu u nas, w Polsce, na Zaciszu, Słowo wciąż ma taką moc?

Kościół nieustannie głosi Słowo Boga. Czy jednak czasem nie wydaje nam się ono oderwane od życia? Co może mieć wspólnego z pracą, problemami z dziećmi, mężem, ojcem czy teściową, koniecznością spłaty kredytu i zabezpieczeniem sobie spokojnej przyszłości?

Jeszcze trudniej bywa, jeśli dotykają nas wydarzenia, które wydają się wyzwaniem ponad siły – śmierć lub choroba kogoś bliskiego, groźba rozpadu małżeństwa, nałóg dziecka, ruina uporządkowanego dotąd życia. Czy to możliwe, że w tych sytuacjach także jest Pan Bóg? Ten Bóg, który – jak przecież mówi Pismo Święte – jest Miłością?

Są pytania, na które nie ma łatwych odpowiedzi, ale to nie znaczy, że odpowiedzi nie istnieją. Kościół udziela ich nieustannie i cierpliwie – w czytaniach Pisma Świętego, w papieskich dokumentach, w homiliach duszpasterzy. Bywa jednak tak, że trudno jest nam słuchać. Dlatego właśnie Kościół przygotowuje czasem wydarzenia specjalne – rekolekcje, misje, katechezy…

Wojciech Widłak

ŚRODOWISKO MEDYCZNE ŚWIĘTEJ RODZINY  Duszpasterstwo Służby Zdrowia przy Parafii Świętej Rodziny w Warszawie, gromadzące w 2 czwartki miesiąca lekarzy, pielęgniarki, położne, farmaceutów kontynuuje VI roczny cykl spotkań 2017/2018 pt: BYĆ DOBRYM JAK CHLEB – wymiar Miłosierdzia w medycynie, w Roku Świętego Brata Alberta, w 100. rocznicę jego narodzin dla nieba.

ZAPRASZAMY:  8 lutego 2018 r.

20:00  SPOTKANIE i PRELEKCJA pt: BŁOGOSŁAWIONE NIEPOWODZENIA ŻYCIA – ks. dr M. Bernyś wg słów św. Brata Alberta: „Dopuszcza Pan Bóg złe, ażeby je w dobre przemieniał.”

plakat zapraszający: plakat ŚMŚR II 2018

Spotykamy się przed 26 Światowym Dniem Chorego. Poniżej Orędzie Ojca Świętego Franciszka na 11.02.2018 

Orędzie Papieża Franciszka na XXVI Światowy Dzień Chorego 2018 r.

Program całoroczny spotkań środowiska medycznego dostępny jest na stronie:

Dzisiaj obchodzimy święto nawrócenia św. Pawła. W kościele Świętej Rodziny w prezbiterium znajduje się witraż przedstawiający tego Apostoła Narodów. Zatrzymajmy się nad jego słowami z dzisiejszego czytania: (Dz 22, 3-16) Paweł powiedział do ludu: „Ja jestem Żydem, urodzonym w Tarsie w Cylicji. Wychowałem się jednak w tym mieście, u stóp Gamaliela otrzymałem staranne wykształcenie w Prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu, jak wy wszyscy dzisiaj służycie. Prześladowałem tę drogę, głosując nawet za karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety, co może poświadczyć zarówno arcykapłan, jak cała starszyzna. Od nich otrzymałem też listy do braci i udałem się do Damaszku z zamiarem uwięzienia tych, którzy tam byli, i przyprowadzenia do Jerozolimy dla wymierzenia kary. W drodze, gdy zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba. Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do mnie: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?” Odpowiedziałem: „Kto jesteś, Panie”. Rzekł do mnie: „Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty prześladujesz”. Towarzysze zaś moi widzieli światło, ale głosu, który do mnie mówił, nie słyszeli. Powiedziałem więc: „Co mam czynić, Panie?” A Pan powiedział do mnie: „Wstań, idź do Damaszku, tam ci powiedzą wszystko, co masz czynić”. Ponieważ zaniewidziałem od blasku owego światła, przyszedłem do Damaszku prowadzony za rękę przez moich towarzyszy. Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Żydzi wydawali dobre świadectwo, przyszedł, przystąpił do mnie i powiedział: „Szawle, bracie, przejrzyj!” W tejże chwili spojrzałem na niego. On zaś powiedział: „Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego i Jego własny głos usłyszał. Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!””

W dzisiejszej Ewangelii czytamy: (Mk 3, 31-35) Nadeszła Matka Jezusa i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: „Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie”. Odpowiedział im: „Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?” I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: „Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką”. W prezbiterium kościoła Świętej Rodziny mozaika przedstawia Jezusa, który zaprasza nas do tego, byśmy stali się członkami Jego Świętej Rodziny. Mówi nam też, co mamy czynić, aby się w tej Rodzinie znaleźć – wystarczy, że zapragniemy pełnić wolę Bożą. Jezus rozszerza pojęcie swojej rodziny zapraszając do niej nas wszystkich.