Dziękujemy ks. Wojciechowi za czas posługi w naszej parafii

„Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem” (Koh 3,1). Był czas witania, a po 7 latach nastał czas pożegnania dotychczasowego wikariusza, ks. Wojciecha Sokołowskiego. Święty Paweł radzi: „W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was” (1 Tes 5,18), dlatego dziękujemy Bogu za wspólnie przeżyty czas i życzymy obfitych i dobrych owoców pracy duszpasterskiej w nowej parafii. Dekretem ks. biskupa Romualda Kamińskiego ks. Wojciech Sokołowski zostaje przeniesiony do Konkatedry na Kamionku, do Parafii Bożego Ciała. Niech Bóg błogosławi we wszystkich poczynaniach, a Maryja wyprasza potrzebne łaski. Bóg zapłać księże Wojciechu za całe dobro, jakie nam wyświadczyłeś i szczęść Boże w nowym miejscu posługi duszpasterskiej!

 

Diecezjalna modlitwa o powołania kapłańskie i zakonne

Wielebni Duszpasterze, Czcigodne Osoby Życia Konsekrowanego, Umiłowani Diecezjanie,

Okres wakacji to szczególnie czas wytchnienia, odpoczynku, ale dla wielu – szczególnie dla ludzi młodych – jest czasem do podejmowania ważnych decyzji. Wszyscy jesteśmy za siebie współodpowiedzialni. W myśl słów św. Pawła: „Jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,2) starajmy się pomagać innym w podejmowaniu przez nich ważnych decyzji. Wśród tych decyzji bardzo ważne są te, które dotyczą drogi powołania. Dotyczy to szczególnie wyboru drogi do życia małżeńskiego, rodzinnego, powołania kapłańskiego, do życia konsekrowanego, pracy na misjach i każdego innego, będącego wypełnieniem zaproszenia samego Boga.

Wspomnienia neoprezbitera ks. Łukasza Piotrowskiego

Ks. Łukasz Piotorowski w niedzielę 16 czerwca odprawił w naszym kościele Mszę św. prymicyjną. Wielu pamięta go jeszcze jak służył jako ministrant w naszej parafii, gdyż w dzieciństwie tutaj mieszkał.  Zapytaliśmy ks. Łukasza, co pozostało w jego pamięci z tych lat na Zaciszu. Polecajmy Panu Bogu neoprezbitera  i jego kolegów kursowych prosząc jednocześnie o liczne powołania z naszej parafii do kapłaństwa i życia konsekrowanego. 

 

Homilia ks. Proboszcza Andrzeja Mazańskiego wygłoszona podczas Mszy św. w dniu pogrzebu śp. Teresy Kłębkowskiej-Reńskiej

Eucharystia jest określana jako łamanie chleba. W Ewangelii czytamy, że uczniowie w drodze do Emaus rozpoznali Jezusa właśnie przy łamaniu chleba. Myślę, że nasze życie jest podobne do sytuacji, w jakiej znaleźli się ci dwaj, zwłaszcza wtedy, kiedy mamy dość wyraźne poglądy czy przekonania, lubimy mieć swoje zdanie na rzeczywistość, analizować ją i w niej szukać jakiejś logiki czy też czegoś, co mogłoby nadawać sens życiu. Pani Teresa była takim dość mocnym człowiekiem w pierwszej części swojego życia.