Historia kościoła Świętej Rodziny
W 1938 roku w miejscu obecnego kościoła Świętej Rodziny stanął wysoki krzyż. Teren pod kościół ofiarował przed II wojną światową Zygmunt Jórski, właściciel folwarku Zacisze. Pierwszą Mszę Świętą z poświęceniem placu kościelnego odprawił ks. Jan Sitnik, proboszcz parafii Świętej Trójcy w Ząbkach, do której należało wówczas Zacisze. Pragnienie wybudowania kościoła w miejscu, gdzie osiedlało się coraz więcej rodzin spowodowało, że mieszkańcy z radością rozpoczęli zbiórkę materiałów na budowę kościoła, jednakże wybuch wojny przerwał te działania.
Tuż po wojnie wznowiono starania na rzecz budowy świątyni. 24 czerwca 1948 r. Kuria Metropolitalna w Warszawie zatwierdziła budowę kaplicy nowej parafii na Zaciszu. Projekt przedłożył Komitet Budowy Kościoła w składzie: ks. Stanisław Sobczak, proboszcz parafii Świętej Trójcy w Ząbkach – przewodniczący, Stanisław Składanek – zastępca, Stefan Jędrzejczak – skarbnik, Ryszard Wodnicki – sekretarz oraz Maria Ciepły, Antoni Nasiłowski, Stanisław Możdżyński – członkowie. Dzięki inicjatywie strażaków Ochotniczej Straży Pożarnej Zacisza przywieziono z Wrocławia wojskowy drewniany barak, który miejscowi stolarze przebudowali na kaplicę o długości 30 m, szerokości 12 m, wysokości 5 m.
W 1948 r. w ciągu kilku tygodni postawiono na podmurówce tymczasową drewnianą kaplicę, do której dobudowano z cegieł białą fasadę. Poświęcenia upragnionego przez Zaciszan kościoła dokonał dnia 12 grudnia 1948 r. ks. biskup Zygmunt Choromański Wikariusz Kapitulny Archidiecezji Warszawskiej. Od tego dnia datuje się powstanie Parafii Świętej Rodziny na Zaciszu. Pierwszym jej proboszczem został ks. Stefan Sydry.
W 1950 r. zbudowano plebanię, a dwa lata później niewielką organistówkę. Z inicjatywy parafian wzniesiono w 1961 r. dom parafialny. W latach 1997–2002 stare budynki plebanii oraz domu parafialnego zostały gruntownie przebudowane. Z powodu trudności z uzyskaniem zezwolenia na budowę nowego kościoła, dwukrotnie dokonywano kapitalnego remontu tymczasowej kaplicy, której skromne wnętrze nie zmieniało się znacząco. Wygląd wnętrza z małymi zmianami przetrwał od 1948 do 1969 roku, kiedy to rozpoczęto gruntowną przebudowę. W 1958 r. nad ołtarzem zawisł obraz patronalny Świętej Rodziny, namalowany przez artystę malarza Antoniego Michalaka. W tym samym roku parafia uzyskała pozwolenie na przebudowę. Drewnianą kaplicę – barak na zewnątrz obudowano cegłą do wysokości 4,7 m, a dla zabezpieczenia murów postawiono przypory ścian. W 1972 r. podwyższono wysokość stropów. Prace remontowe kościoła trwały od 1969 do 1975 roku. Podniesiono mury kościoła do wys. 6,5 m, zlikwidowano drewniany dach, założono żelbetonowy strop wsparty na ośmiu filarach, wstawiono nowe okna i kraty żelazne, przebudowano chór oraz zakrystię.
Remont kościoła Świętej Rodziny przebiegał w niełatwych czasach PRL-u. Cały kościół został otynkowany, wymieniono drzwi na dębowe, przebudowano zewnętrzne przypory kościoła, który z poddaszem osiągnął 7 m wysokości.
Wieloletnie utrudnienia w staraniach o uzyskanie pozwolenia na rozbudowę, brak materiałów budowlanych oraz funduszy z konieczności ograniczyły możliwości remontowe. W rezultacie zewnętrzna bryła kościoła oraz wnętrze nie prezentowały po remoncie wyraźnego architektonicznego stylu. Przebudowany kościół składał się z prezbiterium oraz trzech naw, oddzielonych od siebie dwoma rzędami filarów. Mógł pomieścić ok. 700 osób. Wyposażenie kościoła dopełniały dębowe ławki umieszczone w głównej nawie i po bokach naw bocznych, a także w prezbiterium. Powstały po przebudowach murowany, jednonawowy kościół, przez dziesięciolecia służył wiernym Zacisza.
Dnia 15 września 1995 r. na mocy dekretu ks. biskupa ordynariusza Kazimierza Romaniuka proboszczem parafii Świętej Rodziny został ks. Andrzej Mazański. Zgodnie z sugestią księdza Biskupa, dostrzegającego potrzeby duszpasterskie rozwijającej się parafii, nowy proboszcz dokonał w latach 1997–2002 gruntownej przebudowy plebanii oraz domu parafialnego. W 2008 r. powstał projekt rozbudowy kościoła parafialnego, jednakże komisja kurialna budownictwa sakralnego poleciła wykonanie projektu kościoła na zupełnie nowych fundamentach. Projekt świątyni wykonała tutejsza parafianka architekt Teresa Kłębkowska-Reńska we współpracy z Grzegorzem Filipem.
30 marca 2010 r. Wydział Architektury zatwierdził projekt kościoła. Ostatnią Mszę Świętą w wysłużonych murach starego kościoła ks. proboszcz Andrzej Mazański odprawił 26 lipca 2010 r.
Wznoszenie okazałego gmachu nowej świątyni, w miejscu starego kościoła, rozpoczęto już 4 sierpnia 2010 r. Głównym wykonawcą została firma parafianina Zbigniewa Dłużewskiego. Pierwszą cegłę pod nową świątynię położył jej budowniczy, ks. proboszcz Andrzej Mazański.
Parafianie współuczestniczyli w budowie swojego kościoła na wszystkich etapach postępowania prac przede wszystkim modlitwą. Dzięki staraniom i ofiarności parafian budynek kościoła zbudowano w bardzo szybkim tempie i oddano do użytkowania już 12 grudnia 2012 r. w rocznicę powstania parafii.
Konsekracja nowej świątyni parafii Świętej Rodziny na Zaciszu 18 czerwca 2017 r. wieńczy wieloletnie starania jej proboszcza ks. Andrzeja Mazańskiego oraz mieszkańców Zacisza o godne miejsce Bożego kultu.
Nasza nowa świątynia pozostanie w kronikachi pamięci przyszłych pokoleń świadectwem dorobku i żywej wiary Zaciszan, a także wspólnym darem na jubileusz 70. rocznicy erygowania parafii.
