Rekolekcje wielkopostne dla dorosłych wygłosi o. Jarosław Pakuła
Wszystko ma swój czas i nic nie dzieje się przypadkiem. Takim sposobem można opisać moje osobiste doświadczenie związane z obecnością w Waszej parafii. W jedną z sierpniowych niedziel ubiegłego roku, gdy razem z o. Piotrem Sochą głosiliśmy kazania o św. Maksymilianie Kolbe, ks. Proboszcz Andrzej Mazański zaproponował, byśmy poprowadzili rekolekcje wielkopostne. Dzięki zrządzeniom Bożej Opatrzności udało się zrealizować ten zamiar. Właśnie rozpoczynamy rekolekcje. Nauki rekolekcyjne będą głoszone w niedzielę na wszystkich Mszach św., a w poniedziałek, wtorek i środę (5, 6, 7 marca) dla dorosłych podczas Mszy św. o godz. 9.00 i 18.00, dla młodzieży i później wracających z pracy o godz. 19.30.
Od dwóch lat posługuję w parafii św. Maksymiliana M. Kolbego w Łodzi. Większość mojego czasu wypełnia przede wszystkim nauczanie katechezy w szkole oraz posługa duszpasterska związana z prowadzeniem grup parafialnych m.in. Domowego Kościoła i Odnowy w Duchu Świętym. Współpracuję również z redakcją „Rycerza Niepokalanej” publikując w każdym miesiącu rozważania Bożego Słowa na każdy dzień oparte o czytania mszalne.
Znajdź czas dla Boga
Rozpoczyna się czas świętych rekolekcji wielkopostnych. Można by temu określeniu zarzucić pewną staroświeckość. Trzeba jednak stwierdzić, że jest to właśnie taki czas. Powód jest jeden – Bóg. Bo czyż nasze wielkopostne ćwiczenia nie mają właśnie na celu tego, byśmy potrafili w naszym życiu jeszcze bardziej dostrzec Jego bliskość i troskę o każdego
z nas.
Z tej refleksji pochodzi właśnie moja pierwsza prośba o to, byśmy stworzyli przestrzeń działania Boga w nas. Właśnie przez to, że znajdziemy dla Niego czas. Pozwolimy Mu na Jego bliskość wobec nas. Przez to, że będziemy chcieli słuchać Bożego Słowa i się nim karmić.
W żaden sposób nie będzie to dla każdego z nas łatwy czas, będzie wymagał od nas wysiłku zorganizowania sobie tak naszych codziennych aktywności, by móc wspólnie się spotkać i być blisko naszego Pana. Tak już jest w naszym duchowym wzrastaniu, że gdy Bóg bardzo konkretnie chce działać w naszym życiu, gdy my z głębi serca chcemy z Nim być, pojawiać się będą przeciwności, których celem będzie utrudnienie nam tej drogi spotkania.
O takim doświadczeniu usłyszeliśmy w I Niedzielę Wielkiego Postu, która otworzyła przed nami czas duchowych zmagań. Tego dnia usłyszeliśmy o Jezusie, który przebywał na pustyni. Był to właśnie czas, w którym nasz Pan chciał być bliżej Swojego Ojca. Odosobnienie ułatwiło mu bliskość. I jak słyszeliśmy przystąpił do Niego kusiciel. Jesteśmy w stanie jednoznacznie dostrzec prawdę o tym, że tam, gdzie chcemy doświadczyć działania Boga pojawia się działanie przeciwnika. Fragment Ewangelii św. Marka, który usłyszeliśmy zapewnił nas również o trosce Boga w każdej próbie – i do nas Bóg chce posłać swoich aniołów, którzy ukażą nam Jego troskę o nas.
Bądź Bożym posłańcem
Stąd moja kolejna prośba, abyście i Wy stali się owymi Bożymi posłańcami. Ukazującymi tym, z którymi dzielicie swoje życie, że i w ich codzienność jeszcze bardziej pragnie wkroczyć Bóg. I ten czas rozpoczął się właśnie teraz, podczas rekolekcji. Możliwe, że w Waszych środowiskach są nasi bracia i siostry, którzy potrzebują zachęty i wsparcia w drodze na spotkanie z naszym Panem. Jest to bardzo ważne, jeśli kolejny raz odwołamy się do wspomnianego fragmentu Ewangelii odkryjemy jeszcze jedną niezwykłą prawdę. Jezus rozpoczyna swoją publiczną działalność od Galilei. Przedziwne, dlaczego nie idzie najpierw do Jerozolimy, gdzie znajdowała się Świątynia albo do Judei? Idzie do miejsca, gdzie żyją ludzie niewierzący. Nieprzypadkowo, gdy słyszymy o Galilei najczęściej pojawia się określenie pogan. Czyli tam nie wierzono w Boga. Ludzie żyli w oddaleniu od Wszechmogącego. A Jezus wybiera właśnie to miejsce. Sama nazwa Galilea znaczy tyle, co nizina kolista. Czy rozumiem więc, że Jezus pragnie wkroczyć w miejsce, które jest najniżej, można powiedzieć najdalej? Bóg szuka właśnie tych, którzy się oddalili. A przecież w naszych sercach również mogą znaleźć się owe niziny – miejsca, do których Bóg jeszcze nie dotarł albo my nie pozwoliliśmy Bogu na to, by On je rozjaśnił.
Spotkaj się z Bogiem
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię – to wezwanie usłyszeliśmy z ust kapłana w Środę Popielcową. Oddaje ono założenie przeżywania Wielkiego Postu. Mamy na nowo uświadomić sobie, że potrzeba nam powrotu do Boga, zmiany sposobu myślenia postrzegania siebie, drugiego człowieka, naszych doświadczeń i Jego samego. Szczególnym czasem owej przemiany dla każdego z nas mają stać się rekolekcje parafialne.
Rozwijając myśl z pierwszego zdania, że w naszym życiu nie ma przypadków, a Bóg prowadzi nas po drogach naszego życia, postanowiłem, aby to o czym będę mówił odnosiło się do Bożego Słowa przewidzianego na dany dzień naszych rekolekcji.
Pierwszego dnia w kontekście pierwszego czytania opisującego ogłoszenie Bożych Przykazań. Będę chciał przybliżyć troskę Boga o każdego z nas wyrażoną w Dekalogu.
O doświadczeniu wolności, do której chce nas On doprowadzić. Tak byśmy mogli przeżyć, odnowić w sobie nasze osobiste spotkanie z Bogiem, który nas wyzwolił, uchwycić momenty naszego życia, w których przekonaliśmy do czego prowadzi nas więź z Nim.
Drugiego dnia zmierzymy się z doświadczeniem życiowym Syryjczyka Naamana. Człowieka, który posiadał prawie wszystko: majątek, prestiż i władzę. A z powodu choroby trądu stanął przed obawą utraty wszystkiego. Tak, byśmy sami mogli spojrzeć na siebie w obliczu trudnych przeżyć. A przede wszystkim zrozumieć działanie Boga. Powrócić w osobistej refleksji do troski Boga o mnie. Zobaczymy również przedziwny sposób działania Bożego, które tak często po ludzku wydaje się bezsensowne. Tego dnia zaprosiliśmy też p. Zofię, która doznała całkowitego uzdrowienia z choroby onkologicznej. Swoje świadectwo powie po wszystkich Mszach świętych.
Trzeciego dnia na zakończenie rekolekcji podejmę temat wierności Bogu w obliczu przekonania o tym, że już osiągnęliśmy to, czego od Boga oczekiwaliśmy. Próbując zrozumieć wierność względem Niego w świetle naszej wolności.
Z całego serca życzę każdemu i każdej z Was owocnego czasu przeżywania czasu rekolekcji. Zapewniam o swojej modlitwie w Waszej intencji i serdecznie o nią proszę.
O. Jarosław Pakuła