Chorzy zjednoczeni z Chrystusem

Tematem obchodzonego 11 lutego Dnia Chorego są słowa, które Jezus, wywyższony na krzyżu, kieruje do swojej Matki Maryi i do Jana: „Oto syn Twój (…) Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19, 26-27). Ojciec Święty Franciszek  w tegorocznym orędziu na Światowy Dzień Chorego zwraca uwagę na tajemnicę krzyża. W tym dniu chorzy z naszej wspólnoty parafialnej uczestniczyli w Mszy Św. o godz. 12.00, podczas której udzielony został im sakrament namaszczenia chorych. Ks. Proboszcz podczas homili podkreślił ogromną wartość obecności osób chorych pośród nas, które swoje cierpienie ofiarowują Chrysusowi. Ks. Proboszcz zaprosił zebranych w kościele chorych i osoby starsze na spotkanie przy herbacie w kawiarence parafialnej. Ciasta na to spotkanie przygotowały parafianki z grupy młodych mam. W spotkaniu uczestniczyła też młodzież. Dziękujemy!

Pan Bóg mówi do nas w wydarzeniach

      Każdy rok przynosi nowe wydarzenia. Na progu nowego roku niektóre z tych wydarzeń przewidujemy, niektóre planujemy, ale wiemy też o tym, że będą i takie, które są dla nas niespodziewane. Chociażby ja nie planowałem upadku ze schodów na dzień przed odpustem parafialnym, ale Pan Bóg takie wydarzenie dał, które w pewien sposób przestawiło moje życie na inny tor, przynajmniej na jakiś czas. W tym czasie doświadczyłem bólu, ale także szczególnej bliskości Pana Boga. Dziękuję za modlitwę, spotkania i troskę o mnie wielu osób. Pobyt w Szpitalu Praskim im. Przemienienia Pańskiego był szczególny w kontekście wydarzenia, do którego odnosi się jego nazwa. Na Górze Tabor Jezus odsłonił się przed uczniami. W trudnych sytuacjach, jak choroba, cierpienie, ból, możemy doświadczyć szczególnej obecności Pana Boga przy nas. W tych nieplanowanych przez nas wydarzeniach Pan Bóg odsłania swą miłość i bliskość.  

     

Oddaję WSZYSTKO Panu Bogu!

Nasze dzieci dużo czasu spędzają w szkole. Obecność w niej osób konsekrowanych jest darem zarówno dla nich jak i dla rodziców, ale także dla nauczycieli i współpracowników. Rozmawiamy z Siostrą Małgorzatą Stefaniuk, która od 25 lat pracuje w różnych placówkach szkolnych nieustannie z tym samym zapałem i radością. Odkrywam coraz bardziej potrzebę towarzyszenia dzieciom i to nie tylko głoszenia katechezy, ale wspierania w życiu wiarą, która się w nich kształtuje – mówi s. Małgorzata. Dzieci potrzebują takiego towarzyszenia, kiedy mają problemy czy sytuacje konfliktowe w szkole. Łatwiej wychowywać dzieci budując z nimi relację na zaufaniu. Dziecko wymaga szacunku i troski, a okazując mu życzliwość i dając poczucie bezpieczeństwa zdobywamy jego zaufanie i budujemy swój autorytet – ono wierzy nam i ufa – dodaje katechetka. – Ja czuję się narzędziem w ręku Pana Boga, bo dzieci reagują na osobę w habicie z ufnością i też odczytuję w tym wiarę, że one w osobie duchownej widzą kogoś od Pana Boga, widzą osobę, przy której czują się bezpiecznie.

 

Rozmowa z Ojcem Grzegorzem Górą, karmelitą bosym

Kiedy zdecydował Ojciec, by ofiarować Panu Bogu swoje życie na wyłączność?

      W 2000 roku, kiedy miałem 26 lat, poważnie potraktowałem myśl, która się pojawiła na ten temat. Wcześniej były wprawdzie momenty, kiedy taka myśl bywała, ale ją odrzucałem. Studiowałem matematykę, potem informatykę. Kiedy wstępowałem do zakonu byłem w czasie studiów doktoranckich na informatyce na Uniwersytecie Warszawskim.  Wstępując do zakonu zostawiłem to zupełnie. Natomiast później przyszło takie rozeznanie, żeby może spróbować do tego powrócić i za zgodą przełożonych staram się obecnie kończyć studia doktoranckie.

 

Powołana do życia w bezżeństwie – świadectwo

Święto Ofiarowania Pańskiego 2 lutego, popularnie zwane jest Świętem Matki Boskiej Gromnicznej. Od wielu lat na mocy decyzji papieża Jana Pawła II dzień ten obchodzony jest również jako święto osób konsekrowanych, czyli poświęconych Bogu. Z tej okazji zapytaliśmy osoby konsekrowane, które związane są z naszą parafią o refleksje na temat drogi, którą wybrali. Ale osoby konsekrowane to nie tylko zakonnicy i mniszki. W Kościele są także tzw. indywidualne formy życia konsekrowanego, czyli dziewice konsekrowane, wdowy błogosławione i pustelnicy. Ks. Proboszcz Andrzej Mazański od października 2016 r. decyzją Arcybiskupa Henryka Hosera został powołany na stanowisko asystenta diecezjalnego ds. indywidualnych form życia konsekrowanego. W domu parafialnym na Zaciszu odbywają się diecezjalne spotkania formacyjne dla osób, prowadzone przez ich opiekuna ks. Andrzeja Mazańskiego.