Nasi pielgrzymi w Sanktuarium w Fatimie
Santuário de Nossa Senhora de Fátima (Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej) powstało w miejscu sześciu objawień, w których Matka Boża przekazała Pastuszkom trzy tajemnice fatimskie od 13 maja do 13 października 1917 roku.
W chwili objawień Najświętszej Maryi Panny, Łucja de Jesus, Franciszek i Hiacynta Marto mieli po dziesięć, dziewięć i siedem lat. Cała trójka mieszkała w Aljustrel, w miejscu należącym do parafii fatimskiej. Objawienia miały miejsce na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, nazywanym Cova da Iria, i znajdującym się dwa i pół kilometra od Fatimy na drodze do Leirii. Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości. Franciszek widział Maryję, lecz Jej nie słyszał. Hiacynta Ją widziała i słyszała. Łucja natomiast widziała, słyszała i rozmawiała z Nią. Objawienia miały miejsce około południa.
Przestrzeń sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej wypełnia ogromny Plac Piusa XII (Praça Pio XII), którego powierzchnia jest dwukrotnie większa od placu watykańskiego. Nazwę swoją zawdzięcza on konsekracji Bazyliki fatimskiej, dokonanej w 1953 roku przez Piusa XII.
W obrębie placu mieści się szereg budowli, z których najważniejszą jest Kaplica Objawień (Capelinha das Aparições), gdzie umieszczono figurę Matki Bożej Fatimskiej. To tu właśnie odbywają się główne nabożeństwa i stąd także wyrusza codziennie późnym wieczorem procesja ze świecami, niosąc figurę i śpiewając pieśni w różnych językach. Przyjmuje się, że figura stoi dokładnie w miejscu, w którym Matka Boża objawiała się trojgu Pastuszkom – Łucji Dos Santos oraz Franciszkowi i Hiacyncie Marto trzynastego dnia maja, czerwca, lipca, września i października.
Widoczna z daleka wieża Bazyliki wznosi się na wysokość 65 metrów i zwieńczona jest brązową koroną o wadze siedmiu ton oraz krzyżem. W prezbiterium świątyni spoczywają Pastuszkowie, błogosławieni Franciszek i Hiacynta, a także zmarła w 2005 r. Łucja. W głównym ołtarzu podziwiać można scenę objawień, a 15 bocznych kaplic reprezentuje piętnaście tajemnic Różańca. Szczególnie urokliwa jest kolumnada po obu stronach Bazyliki, przypominająca rozwarte ramiona, które obejmują część Placu Piusa XII. Pomiędzy dwustoma kolumnami rozmieszczono 14 stacji Drogi Krzyżowej, wykonanych z polichromowanej ceramiki. Kolumnadę wieńczy 17 figur świętych portugalskich, świętych fundatorów kongregacji religijnych i propagatorów kultu maryjnego. Dźwięk potężnych dzwonów w wieży roznosi się po całej okolicy, wzywając na nabożeństwa i na wieczorną procesję.
Z nawiedzeniem sanktuarium fatimskiego związane jest zwyczajowo przejście Drogą Krzyżową i wizyta w wiosce Aljustrel, miejscu zamieszkania Pastuszków. Droga Krzyżowa (Via-Sacra) wiedzie przez 14 stacji upamiętniających Mękę Chrystusa; stacja 15 poświęcona jest Zmartwychwstaniu. Na końcu znajduje się Kalwaria (Calvário) – kaplica i wieńcząca ją postać Ukrzyżowanego.