Misjonarze nadziei

Światowy Dzień Misyjny (Niedziela Misyjna) został ustanowiony 14 kwietnia 1926 r. przez papieża Piusa XI i każdego roku we wszystkich diecezjach i parafiach na świecie jest obchodzony w przedostatnią niedzielę października. Dzień ten jest również świętem patronalnym Papieskich Dzieł Misyjnych, a szczególnie Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. W Polsce Światowy Dzień Misyjny, przedłuża się na cały tydzień. W Roku Jubileuszowym 2025 Niedziela Misyjna jest obchodzona 19 października pod hasłem „Misjonarze nadziei”.

Z okazji 99. Światowego Dnia Misyjnego Ojciec Święty Leon XIV zwrócił się do wszystkich parafii na świecie z prośbą o wsparcie misjonarzy, którzy posługują i niosą Ewangelię w najodleglejszych zakątkach ziemi: „Zapraszam wszystkie parafie katolickie na świecie do udziału w Światowym Dniu Misyjnym. Wasze modlitwy i wsparcie pomogą szerzyć Ewangelię, wypełnić praktycznie programy duszpasterskie i katechetyczne, pomóc w budowie nowych kościołów oraz zaspokoić potrzeby zdrowotne i edukacyjne naszych braci i sióstr na terenach misyjnych. Odnówmy nasze zaangażowanie w to słodkie i radosne zadanie — niesienia Chrystusa Jezusa, naszej Nadziei, aż po krańce ziemi. Dziękuję za wszystko, co uczynicie, by pomóc mi wspierać misjonarzy na całym świecie.”

Parafia Świętej Rodziny na Zaciszu utrzymuje stały kontakt z Biskupem Diecezji Wewak w Papui – Nowej Gwinei, księdzem Biskupem Józefem Roszyńskim, którego wspiera na różne sposoby w jego posłudze duszpasterskiej. Ksiądz Biskup odwiedza nas kiedy tylko jest w Polsce. Parafianie Parafii Świętej Rodziny i osoby działające w Kole Misyjnym wspierają materialnie i duchowo poprzez modlitwę  także siostry ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w Sierra Leone.

Ks. Józef Roszyński SVD jest misjonarzem w Papui Nowej Gwinei od 13 października 1992 r., a więc już 33 lata, a od 2015 r. pełni funkcję ordynariusza diecezji Wewak na północnym wybrzeżu Papui – Nowej Gwinei.  W latach 1994-2000 był proboszczem w Parafii Warabung i w parafii Roma. Kiedy w 1995 r. ten odległy kraj na Pacyfiku odwiedził Papież Jan Paweł II i nawiedził Parafię Roma, w rozmowie z ks. Józefem Roszyńskim żartował, że jest w Rzymie. Ojciec Święty przybył wówczas do Papui -Nowej Gwinei, by beatyfikować Piotra To Rota. Chrześcijaństwo w Papui – Nowej Gwinei jest od 1896 roku w Wewak od 1911 r.

W Niedzielę Misyjną 19 października 2025 r. błogosławiony mąż, ojciec trójki dzieci, katechista i męczennik za wiarę zostanie ogłoszony pierwszym świętym z wyspy rajskiego ptaka, jak często nazywa się Papuę – Nową Gwineę.

Piotr To Rot urodził się w 1912 r. w wiosce Rakunai jako syn wodza. Choć pragnął zostać kapłanem, jego ojciec uznał, że nadszedł czas na inne powołanie – służbę jako katechista. Piotr uczył dzieci i dorosłych, jak żyć Ewangelią, łączył naukę z życzliwością i przykładem życia. W 1936 r. poślubił Paulę la Varpit,
z którą miał troje dzieci. Ich małżeństwo stało się żywym świadectwem wiary i wierności.

W 1942 r., gdy Japończycy zajęli Papuę – Nową Gwineę, wszyscy misjonarze zostali uwięzieni. Piotr pozostał jedynym duchowym opiekunem katolików w regionie Rakunai. Mimo zakazów organizował potajemne nabożeństwa, chrzcił, przygotowywał pary do małżeństwa, odwiedzał chorych i rozdawał Komunię Świętą – często pokonując pieszo nawet sześć godzin między wioskami. Gdy okupanci próbowali zmusić mieszkańców do powrotu do poligamii, To Rot odważnie się sprzeciwił: „To nie jest zgodne z Bożym prawem” – mówił publicznie, narażając się na represje. W kwietniu 1945 został aresztowany, brutalnie przesłuchiwany i w końcu zamordowany za wiarę. Miał zaledwie 33 lata. Mówił: „Jeden mężczyzna i jedna kobieta – wierni aż do śmierci.”

Papież Leon XIV nazwał go „świętym, jakiego potrzebuje współczesny Kościół”. Piotr To Rot  był świeckim, mężem i ojcem, który swoją wiernością Ewangelii pokazał, że świętość nie jest zarezerwowana dla nielicznych. Święty Piotr To Rot będzie  czczony jako patron rodzin, małżonków i katechistów.

Kartki z kalendarza księdza biskupa Józefa:

17 lipca – jestem w Mui, bierzmowałem 431 osób!

19 lipca – nocleg na Wyspie Walis.

21 lipca – Rabaul, wizyta w związku z kanonizacją bł. Piotra To Rota.

26 lipca – bierzmowałem 400 osób.

2 sierpnia – kolejne bierzmowanie.

5 sierpnia – rekolekcje dla kapłanów.

6 sierpnia – wizyta w Kairiru.

30 sierpnia – wprowadzenie nowego proboszcza Michała Olko z diecezji wrocławskiej do miejscowości Ulupu.

7 września – w Medang celebracja 150-lecia powstania Zgromadzenia Werbistów. Spotkanie z polskimi misjonarzami.

8 września – w dzień urodzin Matki Bożej i 150. rocznicy założenia Zgromadzenia Werbistów studenci Uniwersytetu przygotowali prezentację pt. „Jedno serce, wiele twarzy”.
W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele różnych krajów. Polacy zaśpiewali pieśń „Czarna Madonna”.

16 września – świętowanie 50. rocznicy odzyskania niepodległości, trwające kilka dni. To dla mieszkańców Papui-Nowej Gwinei bardzo ważne. Tuż po zakończeniu obchodów leciałem w góry Mt Hagen na posiedzenie Zarządu Seminarium. Już następnego dnia powrót.

25 września – ważne spotkanie z gubernatorem i sekretarzem
Departamentu Gruntów w związku z problemem dzikich zawłaszczeń.

27 września – wyświęcenie nowego polskiego biskupa Jacka Tendeja.

30 września – wizyta w Warabung (to moja pierwsza placówka, gdzie byłem proboszczem przez 6 lat) uroczystości ku czci św. Michała Archanioła.

1 października – wyświęcenie rodzimego seminarzysty Austina Lus na diakona.

3 października – uroczysta Msza św. w katolickiej szkole dla dziewcząt (tysiąc dziewcząt) na zakończenie roku szkolnego.

12 października – Kierunek Rzym. Kanonizacja Piotra To Rota. Uroczystość będzie miała miejsce 19 października. Będzie to pierwszy i na razie jedyny święty z Papui-Nowej Gwinei i krajów Pacyfiku. Wyjątkowe wydarzenie w historii chrześcijaństwa w tym regionie.

„Wczoraj pojechałem do Parafii Dagua. Dziś świętowaliśmy patrona szkoły Don Bosco i szkoła przygotowała pokaz tradycyjnych tańców.”

„5 października — w słońcu i strugach deszczu uroczysta Msza św. polowa przed katedrą w Wewas na 150-lecie założenia Zgromadzenia Misjonarzy Werbistów (Zgromadzenie Słowa Bożego – SVD).”

„Kiedyś będąc na rekolekcjach poznałem tego małego Austina, miał skręconą nogę i skakał przy pomocy kija na jednej. Posłałem go samolotem z matką do Madang do Brata dr Jurka Kuźmy SVD. Pomógł mu i dziś Austin biega, jakby nigdy nic. Przyniósł mi cztery pomarańcze. Mówi, że zostanie diakonem. Nie wiem, dlaczego nie księdzem 🙂 Czas pokaże.”

Dziękuję za pomoc, modlitwę i za to, że o mnie pamiętacie. Niech Pan Bóg Wam błogosławi i Was strzeże. Modlę się za Was — z wdzięcznym sercem — Biskup Józef Roszyński SVD

O tym, co słychać u Biskupa Roszyńskiego i w Diecezji Wewak można dowiedzieć się więcej na facebooku Diocese
of Wewak PNG: https:/www.facebook.com/diocese.wewak