List pasterski na Boże Narodzenie A.D. 2019
Wielebni Duszpasterze,
Czcigodne Osoby Życia Konsekrowanego,
Umiłowani Diecezjanie, Drodzy Goście,
Wielką radość niesie nam kolejne przeżywanie pamiątki narodzin w ludzkim ciele Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, który przychodzi do rodzaju ludzkiego dla naszego zbawienia. Mieliśmy wiele okazji w poprzedzających tygodniach, aby się do radosnego świętowania duchowo przygotować. Godne świętowanie pamiątki przyjścia na świat Zbawiciela, jak i innych tajemnic związanych z dziejami zbawienia przybliża nas do Boga, źródła miłości, ubogaca nas i przemienia. Sprawia także, że stajemy się bardziej bliscy sobie.
Zanim wypowiem moje życzenia pragnę najpierw Wam wszystkim najmilsi podziękować za wszelkie dobro, które każdy z Was czyni dla drugiego człowieka. To właśnie codzienna troska o każdy okruch dobra i miłości – by zostały podjęte, by ich nie zaniechano – sprawia, że wszyscy z nadzieją spoglądamy w przyszłość.
Czas radosnego świętowania budzi w nas pragnienie stawania się lepszym i dzielenia się tym co dobre, piękne, szlachetne, słowem – tym co Boże – z innymi. Taki jest sens każdych dobrych życzeń, aby z tego, co dobre w moim sercu przesłać innemu. Dziecię Jezus w swoim przyjściu do ludzi przynosi dar jednania z Ojcem, pragnie odrodzić w nas miłość, będąca fundamentem naszej drogi życiowej, uczy nas pokory i całkowitego zaufania Bogu.
Bardzo serdecznie proszę Nowonarodzonego Zbawiciela, aby tymi wielkimi darami ubogacił całą naszą Wspólnotę diecezjalną i drogich nam Gości. Szczególnie powierzam Jezusowi wszystkie wspólnoty małżeńskie i rodzinne, które są na podobieństwo Świętej Rodziny z Betlejem. Jakże wielkim zaufaniem Bożym i zadaniami została obdarzona każda wspólnota rodzinna, stąd wszyscy wypraszajmy im obfitość błogosławieństwa Bożego. Wyjątkowymi adresatami naszej świątecznej życzliwości niech będą najmłodsi. Ochrońmy ich dziecięcą delikatność i kruchość przed agresywnością codziennych wydarzeń. Miejmy dla nich więcej czasu i miłości.
Kierując do Was, Czcigodni, te życzenia proszę Nowonarodzonego, aby obdarzył nas wszystkich łaską żywej wiary i owocnego wypełniania powołania.
W jedności serc prośmy Zbawiciela: „Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą. Dom nasz i majętność całą, i wszystkie wioski z miastami. – A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”.
Z darem modlitwy i pasterskim błogosławieństwem
+ Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski