Plany duszpasterskie

Losy Kościoła zależą od uczestnictwa wiernych w Eucharystii, w Wieczerniku – powiedział abp Wiktor Skworc, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski, prezentując założenia nowego programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2019-2022. Rozpoczynający się w I Niedzielę Adwentu pierwszy rok programu realizowany będzie pod hasłem Wielka tajemnica wiary. 

Losy Kościoła zależą od uczestnictwa wiernych w Eucharystii, w Wieczerniku – powiedział abp Wiktor Skworc, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski, prezentując założenia nowego programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2019-2022. Rozpoczynający się w I Niedzielę Adwentu pierwszy rok programu realizowany będzie pod hasłem Wielka tajemnica wiary. 

Trzyletniemu programowi duszpasterskiemu Kościoła w Polsce towarzyszy hasło „Eucharystia daje życie”. Program powstał na podstawie metodologii przyjętej przez Benedykta XVI w adhortacji apostolskiej Sacramentum caritatis. W najbliższych trzech latach koncentrować się będziemy na Eucharystii jako tajemnicy wyznawanej, Eucharystii jako tajemnicy celebrowanej i Eucharystii jako tajemnicy posłania i chrześcijańskiego świadectwa.

Pierwszy rok programu, który właśnie rozpoczynamy realizowany będzie pod hasłem „Wielka tajemnica wiary”. Hasło drugiego roku brzmieć będzie „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”, a trzeciego roku „Posłani w pokoju Chrystusa”.

Istotne będzie w tym czasie głębsze poznanie wartości i znaczenia Eucharystii, odnowa życia eucharystycznego i zachęta do uczestnictwa we Mszy Świętej i adoracji eucharystycznej oraz miłość bliźniego, której źródłem jest Eucharystia.

– W związku z tematem nowego roku duszpasterskiego zrodził się pomysł zorganizowania szkoły na temat Eucharystii w kościele Świętej Rodziny na Zaciszu – poinformował  ks. Robert Wielądek, diecezjalny duszpasterz rodzin, rezydent Parafii Świętej Rodziny na Zaciszu. – Jeszcze zastanawiamy się nad terminem katechez, dlatego szczegóły będą podane w najbliższym czasie. Skoro przez trzy lata  duszpasterskie będziemy się koncentrować wokół Eucharystii, pomyślałem, że dobrze by było wspólnie tę głębię odkrywać. Jeżeli Kościół nam mówi, że Eucharystia jest źródłem i szczytem liturgii i w ogóle całego życia Kościoła, to warto byłoby tę świadomość pogłębiać.

Do kogo będą skierowane te katechezy?

Do wszystkich, którzy będą zainteresowani. Wiele osób nie może pójść głębiej w przeżywaniu Eucharystii bez świadomości tego, co się dokonuje. Będziemy przypominać prawdy, o których zapomnieliśmy lub nigdy nie zostały nam wytłumaczone, podkreślone. Temu będą służyły katechezy o Eucharystii. Ten pomysł zrodził się po zaproszeniu Kościoła w Polsce, żeby głębiej odkrywać Eucharystię. Wróciłem zatem do różnych tekstów na temat Eucharystii, do notatek z wykładów z liturgiki i chciałbym się nimi podzielić podczas tych spotkań. Porusza mnie na przykład św. Augustyn, sposób przeżywania Eucharystii przez św. Siostrę Faustynę. Ukazała się też ciekawa książka o. Jacka Salija pt. „Największy skarb. Rzecz o Eucharystii”. Dlatego w pierwszym roku dotkniemy poszczególnych etapów, momentów, znaków, gestów.

W kolejnym roku tematem będzie teologia Eucharystii, czyli świadomość tego, co się podczas niej dokonuje; świadectwa świętych przeżywania Eucharystii. Wszystko ku temu, by wejść na wyższy poziom Jej przeżywania. Święta Tereska od Dzieciątka Jezus powiedziała: Gdyby ludzie znali wartość Eucharystii, służby porządkowe musiałyby kierować ruchem u wejścia do kościołów.

Na razie tego nie widać.

Niestety. A jeśli ktoś uważa, że Msza Święta jest nudna, to znaczy, że nie odkrył jeszcze, co się kryje za głębią znaków. Kiedy pytano św. Ojca Pio, jak przeżywa Mszę Świętą mówił, że on nie przeżywa, tylko wisi na krzyżu. To jest głębia. Jego celebrowanie Mszy Świętej przyciągało ludzi z całego świata. Myślę, że Pan Bóg daje takich proroków, świadków przeżywania Najświętszej Ofiary, żeby nam pomogli w odkryciu czym ona jest, a także zrozumieniu, że Eucharystia powinna być centrum naszego życia. Może też mocą tej naszej eucharystycznej szkoły podejmiemy dyskusję w kontekście przeżywania Mszy Świętej, wsłuchamy się w siebie, może zapragniemy adorowania Chrystusa Eucharystycznego częściej, a są ku temu możliwości w kościele parafialnym, tylko potrzebne jest pragnienie wiernych. Na razie niewielkie, stałe grono gromadzi się podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu w czwartki w kościele Świętej Rodziny. Może świadomość znaczenia Eucharystii sprawi, że to grono się powiększy.

Kolejną inicjatywą duszpasterską, którą podejmą w nowym roku kapłani w Parafii Świętej Rodziny na Zaciszu będzie przygotowanie do sakramentu pokuty i pojednania?

Podczas naszych kapłańskich rozmów pojawił się pomysł,  by raz w miesiącu wyznaczyć dzień, w którym po wieczornej Mszy Świętej byłaby katecheza nt. sakramentu pokuty i pojednania, nabożeństwo pokutne i możliwość spowiedzi. Będzie to służyło pogłębianiu tego sakramentu. A pamiętajmy, że najlepiej się uczymy spowiadać spowiadając się. Najlepszą szkołą jest praktyka. Katechezy będą pomagały w przygotowaniu do spowiedzi; na co zwrócić uwagę; co oznaczają poszczególne warunki spowiedzi.

Po wielu latach spowiadania widzę piękno tego sakramentu, ale też, że wiele osób jeszcze go nie odkryło. My – kapłani, spowiednicy – będziemy starali się w tym pomóc. Będzie w ten sposób stworzona możliwość przeżycia spowiedzi w trochę innych warunkach, niż w niedzielę czy podczas rekolekcji, kiedy są długie kolejki i goni wszystkich czas.

Czy będą kontynuowane katechezy dla małżeństw, które odbywały się w trzecie niedziele miesiąca?

Tak, od stycznia będziemy kontynuować spotkania formacyjne dla małżonków i narzeczonych. Chcielibyśmy dotknąć tematyki teologii ciała Jana Pawła II. George Weigel, wybitny biograf Ojca Świętego powiedział, że nauka Jana Pawła II na temat seksualności, płciowości jest niczym bomba o opóźnionym zapłonie, która jest w stanie przemienić oblicze świata. Jest to taka głębia odkrycia! Dzisiaj patrząc na współczesny świat i na współczesne spory wydaje się, że XXI wiek będzie przede wszystkim sporem o koncepcję człowieka, o to kim jest człowiek. W związku z tym w pierwszym pełnym roku tej formacji chcielibyśmy dotykać tych przestrzeni: po co Pan Bóg stworzył nasze ciało, jaki jest zamysł Pana Boga dotyczący płciowości, seksualności. Inspiracją do podjęcia tego tematu na większą skalę były rekolekcje dla małżeństw, które głosiłem podczas wakacji, oparte o teksty Jana Pawła II. Temat ten spotkał się z ogromnym entuzjazmem, a teksty Papieża zachwycały małżonków.

Nieznajomość tego nauczania sprawia, że Kościół postrzegany jest jako stawiający tylko zakazy i nakazy w tej sferze życia człowieka?

Kościół dlatego tak chroni tę przestrzeń, bo ona nie jest ważna, ona jest mega ważna. Jeśli coś jest dla nas cenne i ważne, to chcemy to chronić. Papież Jan Paweł II głosił tę naukę przez 3 lata podczas środowych katechez i, jak sam po fakcie odczytał, atak na jego życie był właśnie związany z tym, że tak mocno stanął w obronie człowieka i koncepcji rodziny. Chciałbym, żebyśmy to wspólnie z małżeństwami i narzeczonymi odkrywali podczas studiowania teologii ciała według Jana Pawła II.

Rozmawiała Katarzyna Pawlak