Rozpoczynamy Wielki Post

Wielkopostne nabożeństwo Drogi krzyżowej będziemy sprawowali w piątki dla dzieci o godz. 17.00, dla dorosłych o godz. 17.30 i o godz. 19.00 dla młodzieży. Na Gorzkie żale zapraszamy wszystkich w niedziele Wielkiego Postu na godz. 17.15. Rekolekcje wielkopostne rozpoczną się w naszej parafii za trzy tygodnie w III Niedzielę Wielkiego Postu, 4 marca i będą trwały do środy 7 marca.

„Posypmy głowy popiołem, z Chrystusem nieśmy krzyż społem, abyśmy z Nim zmartwychwstali i hymn Mu chwały śpiewali.”

Z dzisiejszej Ewangelii:
(Mt 6, 16-18) Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Środa Popielcowa

Środa Popielcowa rozpoczyna okres Wielkiego Postu. Msze św. odprawimy w tym dniu o godz. 6.30, 8.00, 17.00 i 18.00. Posypanie głów popiołem podczas każdej Mszy św. Przypominamy, że w Środę Popielcową wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 14. rok życia, zaś post ilościowy obowiązuje wszystkich między 18. a 60. rokiem życia.

Chorzy zjednoczeni z Chrystusem

Tematem obchodzonego 11 lutego Dnia Chorego są słowa, które Jezus, wywyższony na krzyżu, kieruje do swojej Matki Maryi i do Jana: „Oto syn Twój (…) Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19, 26-27). Ojciec Święty Franciszek  w tegorocznym orędziu na Światowy Dzień Chorego zwraca uwagę na tajemnicę krzyża. W tym dniu chorzy z naszej wspólnoty parafialnej uczestniczyli w Mszy Św. o godz. 12.00, podczas której udzielony został im sakrament namaszczenia chorych. Ks. Proboszcz podczas homili podkreślił ogromną wartość obecności osób chorych pośród nas, które swoje cierpienie ofiarowują Chrysusowi. Ks. Proboszcz zaprosił zebranych w kościele chorych i osoby starsze na spotkanie przy herbacie w kawiarence parafialnej. Ciasta na to spotkanie przygotowały parafianki z grupy młodych mam. W spotkaniu uczestniczyła też młodzież. Dziękujemy!

Pan Bóg mówi do nas w wydarzeniach

      Każdy rok przynosi nowe wydarzenia. Na progu nowego roku niektóre z tych wydarzeń przewidujemy, niektóre planujemy, ale wiemy też o tym, że będą i takie, które są dla nas niespodziewane. Chociażby ja nie planowałem upadku ze schodów na dzień przed odpustem parafialnym, ale Pan Bóg takie wydarzenie dał, które w pewien sposób przestawiło moje życie na inny tor, przynajmniej na jakiś czas. W tym czasie doświadczyłem bólu, ale także szczególnej bliskości Pana Boga. Dziękuję za modlitwę, spotkania i troskę o mnie wielu osób. Pobyt w Szpitalu Praskim im. Przemienienia Pańskiego był szczególny w kontekście wydarzenia, do którego odnosi się jego nazwa. Na Górze Tabor Jezus odsłonił się przed uczniami. W trudnych sytuacjach, jak choroba, cierpienie, ból, możemy doświadczyć szczególnej obecności Pana Boga przy nas. W tych nieplanowanych przez nas wydarzeniach Pan Bóg odsłania swą miłość i bliskość.  

     

Oddaję WSZYSTKO Panu Bogu!

Nasze dzieci dużo czasu spędzają w szkole. Obecność w niej osób konsekrowanych jest darem zarówno dla nich jak i dla rodziców, ale także dla nauczycieli i współpracowników. Rozmawiamy z Siostrą Małgorzatą Stefaniuk, która od 25 lat pracuje w różnych placówkach szkolnych nieustannie z tym samym zapałem i radością. Odkrywam coraz bardziej potrzebę towarzyszenia dzieciom i to nie tylko głoszenia katechezy, ale wspierania w życiu wiarą, która się w nich kształtuje – mówi s. Małgorzata. Dzieci potrzebują takiego towarzyszenia, kiedy mają problemy czy sytuacje konfliktowe w szkole. Łatwiej wychowywać dzieci budując z nimi relację na zaufaniu. Dziecko wymaga szacunku i troski, a okazując mu życzliwość i dając poczucie bezpieczeństwa zdobywamy jego zaufanie i budujemy swój autorytet – ono wierzy nam i ufa – dodaje katechetka. – Ja czuję się narzędziem w ręku Pana Boga, bo dzieci reagują na osobę w habicie z ufnością i też odczytuję w tym wiarę, że one w osobie duchownej widzą kogoś od Pana Boga, widzą osobę, przy której czują się bezpiecznie.

 

Rozmowa z Ojcem Grzegorzem Górą, karmelitą bosym

Kiedy zdecydował Ojciec, by ofiarować Panu Bogu swoje życie na wyłączność?

      W 2000 roku, kiedy miałem 26 lat, poważnie potraktowałem myśl, która się pojawiła na ten temat. Wcześniej były wprawdzie momenty, kiedy taka myśl bywała, ale ją odrzucałem. Studiowałem matematykę, potem informatykę. Kiedy wstępowałem do zakonu byłem w czasie studiów doktoranckich na informatyce na Uniwersytecie Warszawskim.  Wstępując do zakonu zostawiłem to zupełnie. Natomiast później przyszło takie rozeznanie, żeby może spróbować do tego powrócić i za zgodą przełożonych staram się obecnie kończyć studia doktoranckie.